Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010

La καταστασιόν tres απελπιστίκ...


Κόκκινο. Το αμάξι φούρνος. Έβαλα το κλιματιστικό αλλά η μαλ@κία δε μου κάνει τη χάρη να δροσίσει. Πόσα δευτερόλεπτα έχω ακόμα για να γίνει πράσινο και να φύγω? Είμαι και μετά τη δουλειά και δεν έχω κουράγιο για τίποτα. Ο διπλανός έχει βάλει τέρμα Κιάμο... τώρα βρήκε κι αυτός? Άμα του σφυρίξω εγώ ξέρει τι τον περιμένει? Το χαϊβάνι...


Κόκκινο. Τι ώρα είναι? Νιώθω τον ιδρώτα να κολλάει σ’όλο μου το σώμα… Θέε μου, πάλι σαν γουρούνι έγινα! Να θυμηθώ να μου βάλω ταμπελάκι να μη με πλησιάζει άνθρωπος στα 50 μέτρα! Καλά λένε οι ζέστες δεν είναι για πολλές επαφές. Στο τέλος θα με μαζεύουν από εδώ με τα κουταλάκια. Την επόμενη φορά να θυμηθώ να στρίψω από αλλού… γιατί αυτό το φανάρι πολύ με σνομπάρει.


Κόκκινο. Σκέφτομαι παραλίες και φουσκωτά στρώματα σε trendy fluo χρώματα. Σκέφτομαι αντηλιακά και λαδερά σ’όλο μου το κορμί… κι ας σιχαίνομαι την ηλιοθεραπεία. Το πήρα απόφαση… φέτος θα μαυρίσω. Ναι... ένα ακόμη must-do στη λίστα μου για φέτος. Και πολύ καφέ. Παγωμένο! Φραπέ! Κι ας μη το πίνω κι αυτό. Τι σου κάνει η ζέστη…


Κόκκινο. Αργούμε κι άλλο μωρέ? Το φανάρι μάλλον κάνει χάρες στην κοπέλα με τα περίεργα μαλλιά και το πολύχρωμο μακιγιάζ. Μπορεί να την έχεις πετύχει κι εσύ καμιά φορά. Κάνει τα ζογκλερικά της με μπάλες και κορίνες, στο τέλος χαμογελάει και περνάει για το χρήμα. Καλή είσαι και του λόγου σου, πολύ το γουστάρω το όλο σκηνικό… αλλά βρε κούκλα μου… μέσα στην τόση ζέστη… ΤΙ ΦΑΣΗ??? Την παλεύεις???


Κόκκινο. Αναστεναγμός.

Κόκκινο. Κι άλλος αναστεναγμός.


Πράσινο.


ΠΡΑΣΙΝΟ???

ΕΦΥΓΑΑΑΑ!!! Πατάω το γκάζι σαν άλλος Σουμάχερ και δεν σταματάω πουθενά και για κανέναν। Αλίμονο στους πεζούς που θα βρεθούν μπροστά μου! Οι κινήσεις πλέον στο τιμόνι είναι καθαρά μηχανικές. Και στο παρκάρισμα μπροστά στο σπίτι δεν σκέφτομαι καν αν χωράω ή όχι. Το μόνο που θέλω είναι να μπω σπίτι. Και να κάνω παρέα στον καινούριο καλύτερο μου φίλο…


Τον Air Condition!!!



Τρίτη 8 Ιουνίου 2010

Και που λες φίλε μου καρέκλα...

...καιρό έχουμε να τα πούμε...

Ψιχαλίζει. Και είναι Ιούνιος. Βρε μπας και έχω μείνει ακόμα σε φάση Αγγλίας? Πέρσι τέτοιον καιρό και το σκηνικό ήταν ίδιο. Ή όχι?

Όχι... πέρσι ήμουν εγώ, το τσάι μου και μια στοίβα βιβλία. Κάλτσες και υγρασία που την ένιωθε και η τελευταία τρίχα της κεφαλής μου. Πιστολάκι μου, στερνό μου εργαλείο... τι κι αν σ'είχα? Άχρηστο μου βγήκες.

Φέτος είμαι εγώ... το μπαλκόνι μου, η μυρωδιά του βρεγμένου χώματος, το ποτηράκι μου με λικέρ μαστίχα και ένα φεγγάρι χαμένο στο γκρίζο. Και ο Χοντρός! Υποσχέθηκα να τον ξεκινήσω δίαιτα. Πρέπει να κάνει κορμί για την παραλία. Και οι υποσχέσεις, είναι υποσχέσεις. Θα του πάρω και καινούριο κολλάρο. Το κόκκινο δεν είναι πλέον in.

Υποσχέθηκα να πάω και διακοπές σε νησί. Γυναικοπαρέα. Θα πασαλείψουμε τα κορμιά μας με λαδερά να γίνουμε σαν άλλες μαύρες γαζέλες... και θα τα απλώσουμε στις παραλίες να προκαλέσουμε λίγο αίσθηση. "Με ένα σούπερ τοσοδούλι μίνι, διάφανο και ροζ μπικίνι...", που τραγουδάει και η Πωλίνα. Τύφλα να έχει μετά η Naomi Campbell! Χα!

Υποσχέθηκα να μην παίρνω άλλο μάτι τον γείτονα απέναντι που πάει συνέχεια και σκαλίζει το ψυγείο για φαϊ. Σήμερα τον έπιασα τουλάχιστον 5 φορές. Εκτός μεσημεριανού και δείπνου. Και μετά λένε εγώ τρώω πολύ. Την κ.Λίτσα την άφησα στην ησυχία της. Η μπουγάδα της πλέον δεν παρουσιάζει κανένα ενδιαφέρον. Ούτε καινούριο μαγιώ δεν πήρε. Έχει ακόμα το περσινό. Το είδα. Πήγε για μπάνιο το περασμένο Σαββατοκύριακο και το κότσαρε να μας δείξει ότι πήγε να βουτήξει. Κρατάει κι αυτή σιλουέτα. Καλά κάνει. Εμείς μείναμε...

Υποσχέθηκα κι έναν πίνακα. Στον εαυτό μου. Για τους άλλους έκανα αρκετούς. Έμπνευση δεν έχω μόνο τώρα και έχω μείνει με το πινέλο ανα χείρας. Τις συναυλίες του καλοκαιριού δεν θα τις αναφέρω καν. Τις υποσχέθηκα κι αυτές όλες στον εαυτό μου, αλλά μάλλον πήγα σε αρκετές πέρσι για να πάω και φέτος. Αυτό... ή κάποιος με μάτιαξε να έχω κάτι άλλο να κάνω όλο το καλοκαίρι και να μην μπορώ να πάω.

Πολλά υποσχέθηκα. Τι θα κάνω, κι αν τελικά τα κάνω δεν ξέρω... αυτό που ξέρω είναι ότι σίγουρα με περιμένει ένα διαφορετικό καλοκαίρι. Καλό... κακό... μέτριο... συναρπαστικό... θα δείξει.

Αυτά που λες καρέκλα...
Καλό μας βράδυ...