Παρασκευή 16 Ιουλίου 2010

Ενώ εσύ κοιμόσουν...


Κοριτσάκι κοιμάσαι?


Δεν ξέρω...


Αλλά άμα ονειρεύομαι μη με ξυπνάς.

Είμαι καλά.


Είναι ωραία εδώ που είμαι.

Έχω τη μυρωδιά σου παντού γύρω μου.

Και μ'αρέσει. Κι ανασαίνω. Και χαμογελώ.

Όχι δεν θέλω να ξυπνήσω. Γιατί με σκουντάς?

Σου είπα αν είναι όνειρο μη με ξυπνάς.

Χαμογέλα μου. Και κράτα με αγκαλιά.

Μόνο αυτό.


Είναι ωραία εδώ που είμαι.

Έλα μαζί μου. Έλα να δεις.

Έλα να δεις που μπορούμε να φτάσουμε.

Έχει πολλά να κάνουμε εδώ που είμαι.

Μαζί.

Σου είπα πόσο όμορφα είναι όλα όταν μου χαμογελάς?

Είναι όμορφο το γέλιο σου.

Να μου χαμογελάς. Μην το ξεχνάς.


Είναι ωραία εδώ που είμαι.

Με κρατάς? Μη μ'αφήνεις.

Μαζί είναι πιο καλά. Μείνε.

Όχι δεν θέλω να ξυπνήσω.

Είναι ωραία εδώ που είμαι.

Και θέλω να το ζήσω.


Έχω πινέλα εδώ που είμαι. Και μπογιές.

Θες να βάψουμε τον κόσμο?

Διάλεξε ένα χρώμα. Ένα χρώμα όποιο θες.

Κι όλα θα τ'αλλάξουμε. Μόνο χαμογέλα μου.

Μόνο αυτό.


Ξέρεις πως είναι να ριγείς?

Μ'ακουμπάς και χάνομαι.

Και η θεά στα χαμένα είναι η πιο ωραία.

Μείνε.


Είναι ωραία εδώ που είμαι.

Μη με ξυπνάς.

Θέλω τ'όνειρο που ζω να μην τελειώσει.

Πόσο κρατάει ένα λεπτό?

Μπορείς να το κάνεις παντοτινό?


Μείνε.

Και κοίτα με στα μάτια.

Κοίτα με και δες.

Όχι μόνο το χρώμα. Κοίτα πιο βαθιά.

Κοίτα και δες όσα δε σου είπα.

Κράτα με.

Κράτα με και μη μ'άφήνεις.

Μη μ’αφήσεις να σ’αφήσω…


Είναι ωραία εδώ που είμαι.

Είναι ωραία γιατί είσαι κι εσύ εδώ...



Κοριτσάκι? Kοιμάσαι…


Ήταν ωραία… γιατί ήταν κι αυτός εδώ…





Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010

La καταστασιόν tres απελπιστίκ...


Κόκκινο. Το αμάξι φούρνος. Έβαλα το κλιματιστικό αλλά η μαλ@κία δε μου κάνει τη χάρη να δροσίσει. Πόσα δευτερόλεπτα έχω ακόμα για να γίνει πράσινο και να φύγω? Είμαι και μετά τη δουλειά και δεν έχω κουράγιο για τίποτα. Ο διπλανός έχει βάλει τέρμα Κιάμο... τώρα βρήκε κι αυτός? Άμα του σφυρίξω εγώ ξέρει τι τον περιμένει? Το χαϊβάνι...


Κόκκινο. Τι ώρα είναι? Νιώθω τον ιδρώτα να κολλάει σ’όλο μου το σώμα… Θέε μου, πάλι σαν γουρούνι έγινα! Να θυμηθώ να μου βάλω ταμπελάκι να μη με πλησιάζει άνθρωπος στα 50 μέτρα! Καλά λένε οι ζέστες δεν είναι για πολλές επαφές. Στο τέλος θα με μαζεύουν από εδώ με τα κουταλάκια. Την επόμενη φορά να θυμηθώ να στρίψω από αλλού… γιατί αυτό το φανάρι πολύ με σνομπάρει.


Κόκκινο. Σκέφτομαι παραλίες και φουσκωτά στρώματα σε trendy fluo χρώματα. Σκέφτομαι αντηλιακά και λαδερά σ’όλο μου το κορμί… κι ας σιχαίνομαι την ηλιοθεραπεία. Το πήρα απόφαση… φέτος θα μαυρίσω. Ναι... ένα ακόμη must-do στη λίστα μου για φέτος. Και πολύ καφέ. Παγωμένο! Φραπέ! Κι ας μη το πίνω κι αυτό. Τι σου κάνει η ζέστη…


Κόκκινο. Αργούμε κι άλλο μωρέ? Το φανάρι μάλλον κάνει χάρες στην κοπέλα με τα περίεργα μαλλιά και το πολύχρωμο μακιγιάζ. Μπορεί να την έχεις πετύχει κι εσύ καμιά φορά. Κάνει τα ζογκλερικά της με μπάλες και κορίνες, στο τέλος χαμογελάει και περνάει για το χρήμα. Καλή είσαι και του λόγου σου, πολύ το γουστάρω το όλο σκηνικό… αλλά βρε κούκλα μου… μέσα στην τόση ζέστη… ΤΙ ΦΑΣΗ??? Την παλεύεις???


Κόκκινο. Αναστεναγμός.

Κόκκινο. Κι άλλος αναστεναγμός.


Πράσινο.


ΠΡΑΣΙΝΟ???

ΕΦΥΓΑΑΑΑ!!! Πατάω το γκάζι σαν άλλος Σουμάχερ και δεν σταματάω πουθενά και για κανέναν। Αλίμονο στους πεζούς που θα βρεθούν μπροστά μου! Οι κινήσεις πλέον στο τιμόνι είναι καθαρά μηχανικές. Και στο παρκάρισμα μπροστά στο σπίτι δεν σκέφτομαι καν αν χωράω ή όχι. Το μόνο που θέλω είναι να μπω σπίτι. Και να κάνω παρέα στον καινούριο καλύτερο μου φίλο…


Τον Air Condition!!!



Τρίτη 8 Ιουνίου 2010

Και που λες φίλε μου καρέκλα...

...καιρό έχουμε να τα πούμε...

Ψιχαλίζει. Και είναι Ιούνιος. Βρε μπας και έχω μείνει ακόμα σε φάση Αγγλίας? Πέρσι τέτοιον καιρό και το σκηνικό ήταν ίδιο. Ή όχι?

Όχι... πέρσι ήμουν εγώ, το τσάι μου και μια στοίβα βιβλία. Κάλτσες και υγρασία που την ένιωθε και η τελευταία τρίχα της κεφαλής μου. Πιστολάκι μου, στερνό μου εργαλείο... τι κι αν σ'είχα? Άχρηστο μου βγήκες.

Φέτος είμαι εγώ... το μπαλκόνι μου, η μυρωδιά του βρεγμένου χώματος, το ποτηράκι μου με λικέρ μαστίχα και ένα φεγγάρι χαμένο στο γκρίζο. Και ο Χοντρός! Υποσχέθηκα να τον ξεκινήσω δίαιτα. Πρέπει να κάνει κορμί για την παραλία. Και οι υποσχέσεις, είναι υποσχέσεις. Θα του πάρω και καινούριο κολλάρο. Το κόκκινο δεν είναι πλέον in.

Υποσχέθηκα να πάω και διακοπές σε νησί. Γυναικοπαρέα. Θα πασαλείψουμε τα κορμιά μας με λαδερά να γίνουμε σαν άλλες μαύρες γαζέλες... και θα τα απλώσουμε στις παραλίες να προκαλέσουμε λίγο αίσθηση. "Με ένα σούπερ τοσοδούλι μίνι, διάφανο και ροζ μπικίνι...", που τραγουδάει και η Πωλίνα. Τύφλα να έχει μετά η Naomi Campbell! Χα!

Υποσχέθηκα να μην παίρνω άλλο μάτι τον γείτονα απέναντι που πάει συνέχεια και σκαλίζει το ψυγείο για φαϊ. Σήμερα τον έπιασα τουλάχιστον 5 φορές. Εκτός μεσημεριανού και δείπνου. Και μετά λένε εγώ τρώω πολύ. Την κ.Λίτσα την άφησα στην ησυχία της. Η μπουγάδα της πλέον δεν παρουσιάζει κανένα ενδιαφέρον. Ούτε καινούριο μαγιώ δεν πήρε. Έχει ακόμα το περσινό. Το είδα. Πήγε για μπάνιο το περασμένο Σαββατοκύριακο και το κότσαρε να μας δείξει ότι πήγε να βουτήξει. Κρατάει κι αυτή σιλουέτα. Καλά κάνει. Εμείς μείναμε...

Υποσχέθηκα κι έναν πίνακα. Στον εαυτό μου. Για τους άλλους έκανα αρκετούς. Έμπνευση δεν έχω μόνο τώρα και έχω μείνει με το πινέλο ανα χείρας. Τις συναυλίες του καλοκαιριού δεν θα τις αναφέρω καν. Τις υποσχέθηκα κι αυτές όλες στον εαυτό μου, αλλά μάλλον πήγα σε αρκετές πέρσι για να πάω και φέτος. Αυτό... ή κάποιος με μάτιαξε να έχω κάτι άλλο να κάνω όλο το καλοκαίρι και να μην μπορώ να πάω.

Πολλά υποσχέθηκα. Τι θα κάνω, κι αν τελικά τα κάνω δεν ξέρω... αυτό που ξέρω είναι ότι σίγουρα με περιμένει ένα διαφορετικό καλοκαίρι. Καλό... κακό... μέτριο... συναρπαστικό... θα δείξει.

Αυτά που λες καρέκλα...
Καλό μας βράδυ...



Τρίτη 25 Μαΐου 2010

May Day... σημαίνει...

Εσύ άκουσες τον καινούριο δίσκο των May Day?
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Είναι όπως όταν γελάς δυνατά με την ψυχή σου σα μικρό παιδί. Είναι όπως ο ενθουσιασμός του πρώτου δώρου -τάχα μου- από τον Άη Βασίλη. Είναι σαν το πρώτο σου φιλί στα 13. Ναι... αυτό που έσφιξε το στομάχι σου, που σ'έκανε να καραμελώσεις και να βλέπεις πεταλούδες πράσινες, κίτρινες και μπλε.


Αυτή η Γυάλινη Σφαίρα δεν είναι σαν τις άλλες. Δεν είναι μόνο χιόνι και ωραίες φιγουρίτσες που στραφτοβολάνε. Έχει κλεισμένη μέσα της και τις 4 εποχές, είναι γεμάτη χιλιάδες χαμόγελα, χρώματα κι αρώματα... σαν ένα μικρό ουράνιο τόξο... κάθε κομμάτι ένα χρώμα, ένα συναίσθημα, μια γεύση, ένα άρωμα, ένα όνειρο. Σαν ένα τρελό rollercoaster, σηκώνεις τα χέρια ψηλά, κλείνεις τα μάτια, σου δίνει φόρα και σε γεμίζει ηλεκτρισμό.


Σίγουρα δεν είναι σαν τις άλλες. Αυτή η Γυάλινη Σφαίρα θα σε ταξιδέψει, θα σε ταρακουνήσει, θα σε στροβιλίσει, θα σε γυρίσει ανάποδα και πάλι απ΄την αρχή.... Θα κολλήσει σαν τσίχλα στο χαλί σου...
Θα σε κερδίσει...
ΓΥΑΛΙΝΗ ΣΦΑΙΡΑ... ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ... ΤΑΡΑΚΟΥΝΗΣΤΕ ΤΗΝ!!!



Ο δίσκος των May
Day, "Γυάλινη Σφαίρα" στα ραφάκια του δισκοπωλείου σας από 25/05 από την δισκογραφική εταιρεία ΛΥΡΑ .

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


"ΜAY DAY" σημαίνει ... ανοιξιάτικη μέρα...


Οι May Day έρχονται από τη Θεσσαλονίκη για να μας παρουσιάσουν τη "ΓΥΑΛΙΝΗ ΣΦΑΙΡΑ"। Έναν δίσκο με πρωτότυπα, νεανικά, κομμάτια σε ποπ - ροκ ύφος που κυκλοφορεί από τη δισκογραφική εταιρία ΛΥΡΑ.

Οι May Day είναι :


Μπάμπης Συντάκης : φωνή, ακουστική κιθάρα

Ελβίρα Δαγιόγλου : φωνή

Νίκος Μπάσης : ηλεκτρική κιθάρα, φωνή

Γιώργος Τσαλίκης : μπάσο

Γιώργος Θεοδωρόπουλος : πλήκτρα

Δημήτρης Γόκτσης : τύμπανα

ΜΑΥ DAY ~ ΓΥΑΛΙΝΗ ΣΦΑΙΡΑ Promo video


Τρίτη 23 Μαρτίου 2010

Τζούλια... έλαααα... πάμε Κάννες!!!


Ναί, την είδα. Ανήκω κι εγώ στην κατηγορία των σινεφίλ που παρακολούθησαν το επίμαχο βίντεο. Έκανα πέρα για ένα απόγευμα τον Ρόμαν Πολάνσκι και τον Πέδρο Αλμοδοβάρ και αφιέρωσα το ενδιαφέρον μου στην ανερχόμενη εθνική μας σταρ! (ποιά Βουγιουκλάκη τώρα....)
Κι απ'οτι φαίνεται η περιέργεια μου, μου έκανε καλό... ποτέ ξανά τσόντα τέτοιος πνευματικός πλούτος!


"Ανατροπές στα πολιτιστικά πράγματα της χώρας έχει προκαλέσει η μεγάλη καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία που γνωρίζει η ταινία της Τζούλιας Αλεξανδράτου.

Το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού ήταν έτοιμο -όπως κάθε χρόνο- να ρίξει όλο το βάρος στην προώθηση της ελληνικής συμμετοχής στον διαγωνισμό της Eurovision, αλλά, πριν απο λίγες ημέρες ανακοινώθηκε πως η ταινία της Τζούλιας προτάθηκε για τα βραβεία στο Hot d'Or, το ετήσιο φεστιβάλ ταινιών πορνό που διεξάγεται τον Μάιο στις Κάννες και είναι η απάντηση της βιομηχανίας του πορνό στα βραβεία Όσκαρ.

Η ταινία της Τζούλιας Αλεξανδράτου έχει αποσπάσει πολύ καλές κριτικές. Οι κυριότερες υποψηφιότητες της, είναι στις κατηγορίες καλύτερης ταινίας, καλύτερης γυναικείας ερμηνείας, καλύτερου οργασμού και καλύτερης πίπ@ς.

Ο υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού Παύλος Γερουλάνος και η υφυπουργός Άντζελα Γκερέκου αποφάσισαν πως δεν χωράνε δυο καρπούζια στην ίδια μασχάλη και ανακοίνωσαν πως όλα τα κονδύλια του υπουργείου θα διατεθούν για την στήριξη της ταινίας της Τζούλιας Αλεξανδράτου στο Φεστιβάλ Πορνό των Καννών -επειδή υπάρχουν μεγαλύτερες πιθανότητες για εθνική διάκριση- ενώ ο Γιώργος Αλκαίος θα ταξιδέψει στο Όσλο με δικά του έξοδα και θα φορέσει τα ρούχα που φορούσε πέρσι ο Σάκης Ρουβάς. (...)

Ο Παύλος Γερουλάνος και η Άντζελα Γκερέκου θα συνοδεύσουν την Τζούλια στις Κάννες, σε μια προσπάθεια να διακριθεί η ταινία και να γίνει ξανά μόδα η Ελλάδα σε όλο τον κόσμο. (...) Η ελληνική αποστολή θα ταξιδέψει στις Κάννες με το πρωθυπουργικό αεροπλάνο και θα καταλύσει στο πολυτελές ξενοδοχείο Carlton.

Με εντολή του Γιώργου Παπανδρέου, αμέσως μετά την προβολή της ελληνικής ταινίας, θα διοργανωθεί ένα ξέφρενο και χλιδάτο πάρτι, στο οποίο θα τραγουδήσουν η Νανά Μούσχουρη και ο Γιώργος Νταλάρας. Στο ελληνικό πάρτι θα είναι καλεσμένη η αφρόκρεμα του διεθνούς τζετ σετ και προβλέπεται σπάσιμο πιάτων και ποτηριών, αλλά και λουλουδοπόλεμος. Το κλου της βραδιάς θα είναι η εμφάνιση της Τζούλιας η οποία θα αρπάξει ένα τραπέζι και θα χορέψει το "Ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας", ενώ ο Σωκράτης Κόκκαλης, ο Βαρδής Βαρδινογιάννης και εξέχοντα μέλη της ελληνικής εφοπλιστικής ελίτ θα την περιλούζουν με ακριβή γαλλική σαμπάνια και θα τη ραίνουν με πετροδολάρια.

Ο γαλλικός τύπος αναφέρεται με κολακευτικά σχόλια στην Τζούλια Αλεξανδράτου και δεν διστάζει μάλιστα να την βαφτίσει "Ελληνίδα Μπε-Μπε", εξαιτίας της ομοιότητας της με την Μπριζίτ Μπαρντό."


Ποιός καημένος δεν την είδε ακόμα???



(Πηγή: Get a Lifo, Free Press, No195)

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

Εσύ τι κάνεις Κυριακή?


Δευτέρα απόγευμα... παρέα: ο Χοντρός και μια κούπα ζεστός γαλλικός. Σκέτος. Χρειάζομαι κάτι δυνατό να ανοίξει το μάτι μου πλήρως. Δύσκολα ξυπνήσαμε σήμερα. Μήπως γιατί δεν ήθελα να τελειώσει το χθες?


"Youou... you give me something.... something that nobody else can giiive..."...
Έτσι άρχισε. Η (κατα τ'άλλα) "ήσυχη" βραδιά. Βγήκα για ένα αθώο ποτό και βρέθηκα front row σε συναυλία. Έτσι ένιωσα. Ή τουλάχιστον αυτό σου βγάζουν οι Dr. FUNK. Όλα τόσο δεμένα... και τόσο άλλου επιπέδου... νομίζω ότι μπορώ να τους συγκρίνω μόνο με συγκροτήματα που παίζουν έξω. Και, όχι, δε νομίζω ότι υπερβάλλω. Χάθηκα κυριολεκτικά μέσα στις νότες των Jamiroquai, Fatboy Slim, Red Hot Chilli Peppers, The Hives, Franz Ferdinand, Rage Against the Machine, Kings of Leon, White Stripes, The Subways, Muse, Jet, The Killers, Mando Diao, Depeche Mode, Prodigy ...Ω θεοί!!!! Πραγματικά τι playlist ήταν αυτό???

Γελούσα συνεχώς. Χοροπηδούσα ασταμάτητα. Σαν το βατράχι. Σήκωνα τα χέρια μου στο χάος και τραγουδούσα δυνατά. Καλύτερα από βατράχι. Αλλά ξελαρυγγιάστηκα. Δεν βαριέσαι... αυτή η έξοδος άξιζε και το λαρύγγι μου και που σέρνω σήμερα τα πόδια μου σαν το σαλιγκάρι. Κι όλες οι Δευτέρες μου απο'δω και πέρα έτσι το κόβω να είναι. Γιατί κάθε Κυριακή θα κλείνω reserve front row. Στ
ο Limani. Με Dr.FUNK.

Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2010

Ρε γαμώτο.... τι βόλτα!...


Έχετε αντιληφθεί ότι η µόνη περίοδος της ζωής µας που µας αρέσει να µεγαλώνουµε είναι όταν είµαστε παιδιά; Εάν είσαι κάτω των 10 ετών, είσαι τόσο ενθουσιασµένος που µεγαλώνεις που σκέφτεσαι τµηµατικά.


«Πόσων ετών είσαι;», «Είµαι τέσσερα και µισό!» Ποτέ δεν είσαι τριάντα έξι και µισό... Είσαι τέσσερα και µισό, και περπατάς στα πέντε! Αυτό είναι το κλειδί!

Μπαίνεις στην εφηßεία, και τώρα κανείς δεν µπορεί να σε συγκρατήσει. Πηδάς στον επόµενο αριθµό, ή ακόµη και µερικούς αριθµούς µπροστά.

«Πόσων ετών είσαι;» «Θα γίνω 16!» Μπορεί να είσαι 13, αλλά έ, θα γίνεις 16! Και τότε έρχεται η καλύτερη µέρα της ζωής σου! Γίνεσαι 21. Ακόμα και οι λέξεις ακούγονται σαν ιεροτελεστία. ΓΙΝΕΣΑΙ 21... ΝΑΙΙΙΙΙΙΙ !!!

Αλλά τότε περνάς στα 30. Ωωωω, τί έγινε εδώ; Ακούγεσαι σαν χαλασµένο γάλα! Αυτός ΠΕΡΑΣΕ, έπρεπε να τον πετάξουµε. Δεν έχει πλάκα πια, είσαι απλά ένας ξινισµένος λουκουµάς. Τι πάει στραßά; Τί άλλαξε;

ΓΙΝΕΣΑΙ 21, ΠΕΡΝΑΣ στα 30, και τότε ΠΕΡΠΑΤΑΣ στα 40. Ουάου! Πάτα φρένο, όλα σου ξεγλυστρούν. Πριν να το καταλάβεις, ΦΘΑΝΕΙΣ τα 50 και τα όνειρά σου χάνονται...

Αλλά! Για περίµενε!!! ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙΣ ΩΣ τα 60. Δεν πίστευες ότι θα τα έφθανες!

Οπότε ΓΙΝΕΣΑΙ 21, ΠΕΡΝΑΣ στα 30, ΠΕΡΠΑΤΑΣ στα 40, ΦΘΑΝΕΙΣ τα 50 και ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙΣ ΩΣ τα 60.

Έχεις αναπτύξει τόσο µεγάλη ταχύτητα που ΧΤΥΠΑΣ τα 70! Μετά απ'αυτό, η κατάσταση είναι µέρα µε τη µέρα. ΧΤΥΠΑΣ την Τετάρτη!

Μπαίνεις στα 80 και κάθε μέρα είναι ένας πλήρης κύκλος. ΧΤΥΠΑΣ το γεύμα. ΠΕΡΝΑΣ στις 4:30. ΦΘΑΝΕΙΣ την ώρα του ύπνου. Και δεν τελειώνει εκεί. Στα 90 σου, αρχίζεις να οπισθοδρομείς. «Ήμουν ΜΟΛΙΣ 92».

Και τότε κάτι παράξενο συµßαίνει. Εάν καταφέρεις να ξεπεράσεις τα 100, ξαναγίνεσαι µικρό παιδί. «Είµαι 100 και µισό!».

Μακάρι να φθάσετε όλοι στα υγιή 100 και µισό!!!...



ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΤΕ ΝΕΟΙ

1. Πετάξτε τους ασήμαντους αριθμούς. Αυτό συμπεριλαμβάνει την ηλικία, το βάρος και το ύψος. Αφήστε τους γιατρούς να νοιάζονται γι'αυτά. Γι'αυτό τους πληρώνετε άλλωστε.

2. Κρατήστε μόνον τους ευχάριστους φίλους. Οι γκρινιάρηδες σας ρίχνουν.

3. Να μαθαίνετε συνεχώς! Μάθετε περισσότερα για τους υπολογιστές, τις τέχνες, την κηπουρική, ο,τιδήποτε, ακόμη και για το ραδιόφωνο. Να μην αφήνετε ποτέ τον εγκέφαλο ανενεργό. «Ένα ανενεργό μυαλό είναι το εργαστήρι του Διαβόλου». Και το επίθετο του διαβόλου είναι Αλτζχάιμερ.

4. Απολαύστε τα απλά πράγµατα.

5. Γελάτε συχνά, διαρκώς και δυνατά. Γελάστε µέχρι να σας κοπεί η ανάσα.

6. Τα δάκρυα τυχαίνουν... Υποµείνετε, πενθήστε, και προχωρήστε παραπέρα. Το µόνο άτοµο, που µένει µαζί µας για ολόκληρη τη ζωή µας είναι ο εαυτός µας. Να είστε ΖΩΝΤΑΝΤΟΙ ενόσω είστε εν ζωή.

7. Περιßάλλετε τον εαυτό σας µε ό,τι αγαπάτε, είτε είναι η οικογένεια, τα κατοικίδια, η µουσική, τα φυτά, τα ενδιαφέροντά σας, οτιδήποτε. Το σπίτι σας είναι το καταφύγιό σας.

8. Να τιµάτε την υγεία σας: Εάν είναι καλή, διατηρήστε την. Εάν είναι ασταθής, ßελτιώστε την. Εάν είναι πέραν της ßελτιώσεως, ζητήστε ßοήθεια.

9. Μην κάνετε ßόλτες στην ενοχή. Κάντε µια ßόλτα στα µαγαζιά, ακόµη και στον διπλανό νοµό ή σε µια ξένη χώρα αλλά ΜΗΝ πηγαίνετε εκεί που ßρίσκεται η ενοχή.

10. Πείτε στους ανθρώπους που αγαπάτε ότι τους αγαπάτε, σε κάθε ευκαιρία.

ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ:

Η ζωή δεν µετριέται από τον αριθµό των αναπνοών που παίρνουµε... αλλά από τις στιγµές που µας κόßουν την ανάσα!!!

Το ταξίδι της ζωής δεν είναι για να φθάσουµε στον τάφο µε ασφάλεια σ'ένα καλοδιατηρηµένο σώµα, αλλά κυρίως για να ξεγλυστρούµε προς όλες τις πλευρές, πλήρως εξαντληµένοι, φωνάζοντας....

«....ρε γαµώτο....τί ßόλτα!»....


(George Carlin)