Δευτέρα 2 Αυγούστου 2010

Οι φίλοι δίνουν ζωή, η μοναξιά σκοτώνει ...

Η κοινωνική απομόνωση κάνει τόσο κακό στον οργανισμό όσο το κάπνισμα, το αλκοόλ και η παχυσαρκία. Αν έχουμε φίλους έχουμε διπλάσιες πιθανότητες να ζήσουμε περισσότερο. Αντιθέτως η μοναξιά βλάπτει την υγεία τόσο σοβαρά όσο το τσιγάρο, το αλκοόλ και η παχυσαρκία.

Μεγάλη έρευνα στις ΗΠΑ έδειξε ότι ένα από τα πιο σπουδαία «όπλα» μας στον αγώνα για σωματική και ψυχική υγεία είναι οι «δικοί μας άνθρωποι», οι φίλοι και η οικογένεια. Αποδείχτηκε ότι η ύπαρξη ενός υγιούς κοινωνικού δικτύου αύξησε τις πιθανότητες για επιβίωση σε άτομα όλων των ηλικιών και όλων των κοινωνικών τάξεων κατά 50% σε μια περίοδο επτά ετών. Στον αντίποδα, η κοινωνική απομόνωση φαίνεται ότι αυξάνει ραγδαία το ποσοστό της θνησιμότητας, κάνον
τας τόσο κακό στον οργανισμό όσο το κάπνισμα, ο αλκοολισμός και η παχυσαρκία.
Μάλιστα οι ερευνητές εκτιμούν ότι η ύπαρξη μόνο λίγων φίλων ισοδυναμεί με το να καπνίζει κανείς 15 τσιγάρα την ημέρα.


Οι επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο Βrigham Υoung της Γιούτα συγκέντρωσαν και ανέλυσαν στοιχεία από 150 προηγούμενες έρευνες που εξέταζαν τις πιθανότητες επιβίωσης σε σχέση με την κοινωνική ζωή του ατόμου, μελετώντας επί επτά χρόνια περισσότερους από 300.000 ανθρώπους σε τέσσερις ηπείρους. Το συμπέρασμα είναι κατηγορηματικό: σύντροφοι, συγγενείς και φίλοι ωφελούν σημαντικά την υγεία μας και μας κρατούν υγιείς και δυνατούς για περισσότερα χρόνια στη ζωή. « Οταν κάποιος συνδέεται με μια κοινωνική ομάδα, νιώθει ευθύνη για άλλα ά
τομα. Αυτή η αίσθηση του σκοπού δίνει νόημα στη ζωή... Θεωρούμε τις ανθρώπινες σχέσεις δεδομένες. Είμαστε σαν τα ψάρια που δεν αντιλαμβάνονται ότι ζουν μέσα στο νερό. Είμαστε κοινωνικά όντα, “σχεδιασμένοι” να ζούμε και να εργαζόμαστε σε ομάδες. Οι σχέσεις μας με τους άλλους ανθρώπους μάς συντηρούν και επιδρούν άμεσα στην ψυχική και στη σωματική μας υγεία» λέει η επικεφαλής της έρευνας δρ Τζουλιάν Χολτ-Λούνσταντ.

Αντίθετα, η κοινωνική απομόνωση μπορεί να αποβεί καταστρεπτική σε κάθε ηλικία: ισοδυναμεί με το κάπνισμα 15 τσιγάρων την ημέρα, την ημερήσια κατανάλωση έξι ποτών, την έλλειψη άσκησης και το αυξημένο σωματικό βάρος. Μάλιστα σύμφωνα με προηγούμενες έρευνες, αποδεικνύεται ότι όσοι δεν παντρεύονται ποτέ έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να πεθάνουν νέοι σε σχέση με όσους ανεβαίνου
ν τα σκαλιά της εκκλησίας ή ακόμη και σε σχέση με εκείνους που είναι χωρισμένοι. Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι δεν υπάρχει «ελάχιστος απαιτούμενος αριθμός κοινωνικών σχέσεων» για καλή υγεία, αλλά οι άνθρωποι ζουν καλύτερα και περισσότερο όταν δεν νιώθουν μόνοι, έχουν τακτικές κοινωνικές επαφές, καλή επικοινωνία με τα αγαπημένα τους πρόσωπα και κάποιον τον οποίο μπορούν να εμπιστευτούν και στον οποίο μπορούν να βασιστούν σε περίπτωση ανάγκης.

Επίσης κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου σε όσους προσπαθούν να υποκαταστήσουν τη φυσική ανθρώπινη με επαφή με την επικοινωνία μέσω απρόσωπων τεχνολογιών, όπως οι ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης τύπου
Facebook.

« Γιατροί και μέσα μαζικής ενημέρωσης λαμβάνουν πολύ σοβαρά υπόψη τους κινδύνους που κρύβει για την υγεία μαςτο κάπνισμα, το άγχος, η παχυσαρκία και η έλλ
ειψη άσκησης. Με βάση όμως όσα προκύπτουν από την έρευνα, θα πρέπει να προσθέσουν αμέσως σε αυτόν τον κατάλογο και τον παράγοντα “μοναξιά”. Οι γιατροί θα πρέπει να αξιολογούν τακτικά την κοινωνική ζωή των ασθενών και να παροτρύνουν όσους είναι απομονωμένοι να κοινωνικοποιούνται και να συμμετέχουν σε ομαδικές δραστηριότητες » λέει η δρ Χολτ-Λούνσταντ.


ΚΕΦΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ, ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΠΑΡΕΑ


  • Οσοι πίνουν μαζί με φίλους έχουν 90% λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν πρόβλημα αλκοολισμού.
  • Σύμφωνα με την Αμερικανική Ενωση Χειρουργών, η επίσκεψη αγαπημένων προσώπων ύστερα από μια επέμβαση μειώνει σημαντικά τον πόνο του ασθενούς.
  • Οι ηλικιωμένοι που έχουν καλή κοινωνική ζωή και δεν νιώθουν μόνοι ζουν κατά 22% περισσότερο απ΄ όσους έχουν ελάχιστους φίλους.
  • Τα τραύματα επουλώνονται δύο φορές πιο γρήγορα όταν δεχόμαστε στοργή από τους οικείους μας.


(Πηγή: ΤοΒήμαOnline, Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010)

Παρασκευή 16 Ιουλίου 2010

Ενώ εσύ κοιμόσουν...


Κοριτσάκι κοιμάσαι?


Δεν ξέρω...


Αλλά άμα ονειρεύομαι μη με ξυπνάς.

Είμαι καλά.


Είναι ωραία εδώ που είμαι.

Έχω τη μυρωδιά σου παντού γύρω μου.

Και μ'αρέσει. Κι ανασαίνω. Και χαμογελώ.

Όχι δεν θέλω να ξυπνήσω. Γιατί με σκουντάς?

Σου είπα αν είναι όνειρο μη με ξυπνάς.

Χαμογέλα μου. Και κράτα με αγκαλιά.

Μόνο αυτό.


Είναι ωραία εδώ που είμαι.

Έλα μαζί μου. Έλα να δεις.

Έλα να δεις που μπορούμε να φτάσουμε.

Έχει πολλά να κάνουμε εδώ που είμαι.

Μαζί.

Σου είπα πόσο όμορφα είναι όλα όταν μου χαμογελάς?

Είναι όμορφο το γέλιο σου.

Να μου χαμογελάς. Μην το ξεχνάς.


Είναι ωραία εδώ που είμαι.

Με κρατάς? Μη μ'αφήνεις.

Μαζί είναι πιο καλά. Μείνε.

Όχι δεν θέλω να ξυπνήσω.

Είναι ωραία εδώ που είμαι.

Και θέλω να το ζήσω.


Έχω πινέλα εδώ που είμαι. Και μπογιές.

Θες να βάψουμε τον κόσμο?

Διάλεξε ένα χρώμα. Ένα χρώμα όποιο θες.

Κι όλα θα τ'αλλάξουμε. Μόνο χαμογέλα μου.

Μόνο αυτό.


Ξέρεις πως είναι να ριγείς?

Μ'ακουμπάς και χάνομαι.

Και η θεά στα χαμένα είναι η πιο ωραία.

Μείνε.


Είναι ωραία εδώ που είμαι.

Μη με ξυπνάς.

Θέλω τ'όνειρο που ζω να μην τελειώσει.

Πόσο κρατάει ένα λεπτό?

Μπορείς να το κάνεις παντοτινό?


Μείνε.

Και κοίτα με στα μάτια.

Κοίτα με και δες.

Όχι μόνο το χρώμα. Κοίτα πιο βαθιά.

Κοίτα και δες όσα δε σου είπα.

Κράτα με.

Κράτα με και μη μ'άφήνεις.

Μη μ’αφήσεις να σ’αφήσω…


Είναι ωραία εδώ που είμαι.

Είναι ωραία γιατί είσαι κι εσύ εδώ...



Κοριτσάκι? Kοιμάσαι…


Ήταν ωραία… γιατί ήταν κι αυτός εδώ…





Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010

La καταστασιόν tres απελπιστίκ...


Κόκκινο. Το αμάξι φούρνος. Έβαλα το κλιματιστικό αλλά η μαλ@κία δε μου κάνει τη χάρη να δροσίσει. Πόσα δευτερόλεπτα έχω ακόμα για να γίνει πράσινο και να φύγω? Είμαι και μετά τη δουλειά και δεν έχω κουράγιο για τίποτα. Ο διπλανός έχει βάλει τέρμα Κιάμο... τώρα βρήκε κι αυτός? Άμα του σφυρίξω εγώ ξέρει τι τον περιμένει? Το χαϊβάνι...


Κόκκινο. Τι ώρα είναι? Νιώθω τον ιδρώτα να κολλάει σ’όλο μου το σώμα… Θέε μου, πάλι σαν γουρούνι έγινα! Να θυμηθώ να μου βάλω ταμπελάκι να μη με πλησιάζει άνθρωπος στα 50 μέτρα! Καλά λένε οι ζέστες δεν είναι για πολλές επαφές. Στο τέλος θα με μαζεύουν από εδώ με τα κουταλάκια. Την επόμενη φορά να θυμηθώ να στρίψω από αλλού… γιατί αυτό το φανάρι πολύ με σνομπάρει.


Κόκκινο. Σκέφτομαι παραλίες και φουσκωτά στρώματα σε trendy fluo χρώματα. Σκέφτομαι αντηλιακά και λαδερά σ’όλο μου το κορμί… κι ας σιχαίνομαι την ηλιοθεραπεία. Το πήρα απόφαση… φέτος θα μαυρίσω. Ναι... ένα ακόμη must-do στη λίστα μου για φέτος. Και πολύ καφέ. Παγωμένο! Φραπέ! Κι ας μη το πίνω κι αυτό. Τι σου κάνει η ζέστη…


Κόκκινο. Αργούμε κι άλλο μωρέ? Το φανάρι μάλλον κάνει χάρες στην κοπέλα με τα περίεργα μαλλιά και το πολύχρωμο μακιγιάζ. Μπορεί να την έχεις πετύχει κι εσύ καμιά φορά. Κάνει τα ζογκλερικά της με μπάλες και κορίνες, στο τέλος χαμογελάει και περνάει για το χρήμα. Καλή είσαι και του λόγου σου, πολύ το γουστάρω το όλο σκηνικό… αλλά βρε κούκλα μου… μέσα στην τόση ζέστη… ΤΙ ΦΑΣΗ??? Την παλεύεις???


Κόκκινο. Αναστεναγμός.

Κόκκινο. Κι άλλος αναστεναγμός.


Πράσινο.


ΠΡΑΣΙΝΟ???

ΕΦΥΓΑΑΑΑ!!! Πατάω το γκάζι σαν άλλος Σουμάχερ και δεν σταματάω πουθενά και για κανέναν। Αλίμονο στους πεζούς που θα βρεθούν μπροστά μου! Οι κινήσεις πλέον στο τιμόνι είναι καθαρά μηχανικές. Και στο παρκάρισμα μπροστά στο σπίτι δεν σκέφτομαι καν αν χωράω ή όχι. Το μόνο που θέλω είναι να μπω σπίτι. Και να κάνω παρέα στον καινούριο καλύτερο μου φίλο…


Τον Air Condition!!!



Τρίτη 8 Ιουνίου 2010

Και που λες φίλε μου καρέκλα...

...καιρό έχουμε να τα πούμε...

Ψιχαλίζει. Και είναι Ιούνιος. Βρε μπας και έχω μείνει ακόμα σε φάση Αγγλίας? Πέρσι τέτοιον καιρό και το σκηνικό ήταν ίδιο. Ή όχι?

Όχι... πέρσι ήμουν εγώ, το τσάι μου και μια στοίβα βιβλία. Κάλτσες και υγρασία που την ένιωθε και η τελευταία τρίχα της κεφαλής μου. Πιστολάκι μου, στερνό μου εργαλείο... τι κι αν σ'είχα? Άχρηστο μου βγήκες.

Φέτος είμαι εγώ... το μπαλκόνι μου, η μυρωδιά του βρεγμένου χώματος, το ποτηράκι μου με λικέρ μαστίχα και ένα φεγγάρι χαμένο στο γκρίζο. Και ο Χοντρός! Υποσχέθηκα να τον ξεκινήσω δίαιτα. Πρέπει να κάνει κορμί για την παραλία. Και οι υποσχέσεις, είναι υποσχέσεις. Θα του πάρω και καινούριο κολλάρο. Το κόκκινο δεν είναι πλέον in.

Υποσχέθηκα να πάω και διακοπές σε νησί. Γυναικοπαρέα. Θα πασαλείψουμε τα κορμιά μας με λαδερά να γίνουμε σαν άλλες μαύρες γαζέλες... και θα τα απλώσουμε στις παραλίες να προκαλέσουμε λίγο αίσθηση. "Με ένα σούπερ τοσοδούλι μίνι, διάφανο και ροζ μπικίνι...", που τραγουδάει και η Πωλίνα. Τύφλα να έχει μετά η Naomi Campbell! Χα!

Υποσχέθηκα να μην παίρνω άλλο μάτι τον γείτονα απέναντι που πάει συνέχεια και σκαλίζει το ψυγείο για φαϊ. Σήμερα τον έπιασα τουλάχιστον 5 φορές. Εκτός μεσημεριανού και δείπνου. Και μετά λένε εγώ τρώω πολύ. Την κ.Λίτσα την άφησα στην ησυχία της. Η μπουγάδα της πλέον δεν παρουσιάζει κανένα ενδιαφέρον. Ούτε καινούριο μαγιώ δεν πήρε. Έχει ακόμα το περσινό. Το είδα. Πήγε για μπάνιο το περασμένο Σαββατοκύριακο και το κότσαρε να μας δείξει ότι πήγε να βουτήξει. Κρατάει κι αυτή σιλουέτα. Καλά κάνει. Εμείς μείναμε...

Υποσχέθηκα κι έναν πίνακα. Στον εαυτό μου. Για τους άλλους έκανα αρκετούς. Έμπνευση δεν έχω μόνο τώρα και έχω μείνει με το πινέλο ανα χείρας. Τις συναυλίες του καλοκαιριού δεν θα τις αναφέρω καν. Τις υποσχέθηκα κι αυτές όλες στον εαυτό μου, αλλά μάλλον πήγα σε αρκετές πέρσι για να πάω και φέτος. Αυτό... ή κάποιος με μάτιαξε να έχω κάτι άλλο να κάνω όλο το καλοκαίρι και να μην μπορώ να πάω.

Πολλά υποσχέθηκα. Τι θα κάνω, κι αν τελικά τα κάνω δεν ξέρω... αυτό που ξέρω είναι ότι σίγουρα με περιμένει ένα διαφορετικό καλοκαίρι. Καλό... κακό... μέτριο... συναρπαστικό... θα δείξει.

Αυτά που λες καρέκλα...
Καλό μας βράδυ...



Τρίτη 25 Μαΐου 2010

May Day... σημαίνει...

Εσύ άκουσες τον καινούριο δίσκο των May Day?
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Είναι όπως όταν γελάς δυνατά με την ψυχή σου σα μικρό παιδί. Είναι όπως ο ενθουσιασμός του πρώτου δώρου -τάχα μου- από τον Άη Βασίλη. Είναι σαν το πρώτο σου φιλί στα 13. Ναι... αυτό που έσφιξε το στομάχι σου, που σ'έκανε να καραμελώσεις και να βλέπεις πεταλούδες πράσινες, κίτρινες και μπλε.


Αυτή η Γυάλινη Σφαίρα δεν είναι σαν τις άλλες. Δεν είναι μόνο χιόνι και ωραίες φιγουρίτσες που στραφτοβολάνε. Έχει κλεισμένη μέσα της και τις 4 εποχές, είναι γεμάτη χιλιάδες χαμόγελα, χρώματα κι αρώματα... σαν ένα μικρό ουράνιο τόξο... κάθε κομμάτι ένα χρώμα, ένα συναίσθημα, μια γεύση, ένα άρωμα, ένα όνειρο. Σαν ένα τρελό rollercoaster, σηκώνεις τα χέρια ψηλά, κλείνεις τα μάτια, σου δίνει φόρα και σε γεμίζει ηλεκτρισμό.


Σίγουρα δεν είναι σαν τις άλλες. Αυτή η Γυάλινη Σφαίρα θα σε ταξιδέψει, θα σε ταρακουνήσει, θα σε στροβιλίσει, θα σε γυρίσει ανάποδα και πάλι απ΄την αρχή.... Θα κολλήσει σαν τσίχλα στο χαλί σου...
Θα σε κερδίσει...
ΓΥΑΛΙΝΗ ΣΦΑΙΡΑ... ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ... ΤΑΡΑΚΟΥΝΗΣΤΕ ΤΗΝ!!!



Ο δίσκος των May
Day, "Γυάλινη Σφαίρα" στα ραφάκια του δισκοπωλείου σας από 25/05 από την δισκογραφική εταιρεία ΛΥΡΑ .

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


"ΜAY DAY" σημαίνει ... ανοιξιάτικη μέρα...


Οι May Day έρχονται από τη Θεσσαλονίκη για να μας παρουσιάσουν τη "ΓΥΑΛΙΝΗ ΣΦΑΙΡΑ"। Έναν δίσκο με πρωτότυπα, νεανικά, κομμάτια σε ποπ - ροκ ύφος που κυκλοφορεί από τη δισκογραφική εταιρία ΛΥΡΑ.

Οι May Day είναι :


Μπάμπης Συντάκης : φωνή, ακουστική κιθάρα

Ελβίρα Δαγιόγλου : φωνή

Νίκος Μπάσης : ηλεκτρική κιθάρα, φωνή

Γιώργος Τσαλίκης : μπάσο

Γιώργος Θεοδωρόπουλος : πλήκτρα

Δημήτρης Γόκτσης : τύμπανα

ΜΑΥ DAY ~ ΓΥΑΛΙΝΗ ΣΦΑΙΡΑ Promo video


Τρίτη 23 Μαρτίου 2010

Τζούλια... έλαααα... πάμε Κάννες!!!


Ναί, την είδα. Ανήκω κι εγώ στην κατηγορία των σινεφίλ που παρακολούθησαν το επίμαχο βίντεο. Έκανα πέρα για ένα απόγευμα τον Ρόμαν Πολάνσκι και τον Πέδρο Αλμοδοβάρ και αφιέρωσα το ενδιαφέρον μου στην ανερχόμενη εθνική μας σταρ! (ποιά Βουγιουκλάκη τώρα....)
Κι απ'οτι φαίνεται η περιέργεια μου, μου έκανε καλό... ποτέ ξανά τσόντα τέτοιος πνευματικός πλούτος!


"Ανατροπές στα πολιτιστικά πράγματα της χώρας έχει προκαλέσει η μεγάλη καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία που γνωρίζει η ταινία της Τζούλιας Αλεξανδράτου.

Το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού ήταν έτοιμο -όπως κάθε χρόνο- να ρίξει όλο το βάρος στην προώθηση της ελληνικής συμμετοχής στον διαγωνισμό της Eurovision, αλλά, πριν απο λίγες ημέρες ανακοινώθηκε πως η ταινία της Τζούλιας προτάθηκε για τα βραβεία στο Hot d'Or, το ετήσιο φεστιβάλ ταινιών πορνό που διεξάγεται τον Μάιο στις Κάννες και είναι η απάντηση της βιομηχανίας του πορνό στα βραβεία Όσκαρ.

Η ταινία της Τζούλιας Αλεξανδράτου έχει αποσπάσει πολύ καλές κριτικές. Οι κυριότερες υποψηφιότητες της, είναι στις κατηγορίες καλύτερης ταινίας, καλύτερης γυναικείας ερμηνείας, καλύτερου οργασμού και καλύτερης πίπ@ς.

Ο υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού Παύλος Γερουλάνος και η υφυπουργός Άντζελα Γκερέκου αποφάσισαν πως δεν χωράνε δυο καρπούζια στην ίδια μασχάλη και ανακοίνωσαν πως όλα τα κονδύλια του υπουργείου θα διατεθούν για την στήριξη της ταινίας της Τζούλιας Αλεξανδράτου στο Φεστιβάλ Πορνό των Καννών -επειδή υπάρχουν μεγαλύτερες πιθανότητες για εθνική διάκριση- ενώ ο Γιώργος Αλκαίος θα ταξιδέψει στο Όσλο με δικά του έξοδα και θα φορέσει τα ρούχα που φορούσε πέρσι ο Σάκης Ρουβάς. (...)

Ο Παύλος Γερουλάνος και η Άντζελα Γκερέκου θα συνοδεύσουν την Τζούλια στις Κάννες, σε μια προσπάθεια να διακριθεί η ταινία και να γίνει ξανά μόδα η Ελλάδα σε όλο τον κόσμο. (...) Η ελληνική αποστολή θα ταξιδέψει στις Κάννες με το πρωθυπουργικό αεροπλάνο και θα καταλύσει στο πολυτελές ξενοδοχείο Carlton.

Με εντολή του Γιώργου Παπανδρέου, αμέσως μετά την προβολή της ελληνικής ταινίας, θα διοργανωθεί ένα ξέφρενο και χλιδάτο πάρτι, στο οποίο θα τραγουδήσουν η Νανά Μούσχουρη και ο Γιώργος Νταλάρας. Στο ελληνικό πάρτι θα είναι καλεσμένη η αφρόκρεμα του διεθνούς τζετ σετ και προβλέπεται σπάσιμο πιάτων και ποτηριών, αλλά και λουλουδοπόλεμος. Το κλου της βραδιάς θα είναι η εμφάνιση της Τζούλιας η οποία θα αρπάξει ένα τραπέζι και θα χορέψει το "Ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας", ενώ ο Σωκράτης Κόκκαλης, ο Βαρδής Βαρδινογιάννης και εξέχοντα μέλη της ελληνικής εφοπλιστικής ελίτ θα την περιλούζουν με ακριβή γαλλική σαμπάνια και θα τη ραίνουν με πετροδολάρια.

Ο γαλλικός τύπος αναφέρεται με κολακευτικά σχόλια στην Τζούλια Αλεξανδράτου και δεν διστάζει μάλιστα να την βαφτίσει "Ελληνίδα Μπε-Μπε", εξαιτίας της ομοιότητας της με την Μπριζίτ Μπαρντό."


Ποιός καημένος δεν την είδε ακόμα???



(Πηγή: Get a Lifo, Free Press, No195)

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

Εσύ τι κάνεις Κυριακή?


Δευτέρα απόγευμα... παρέα: ο Χοντρός και μια κούπα ζεστός γαλλικός. Σκέτος. Χρειάζομαι κάτι δυνατό να ανοίξει το μάτι μου πλήρως. Δύσκολα ξυπνήσαμε σήμερα. Μήπως γιατί δεν ήθελα να τελειώσει το χθες?


"Youou... you give me something.... something that nobody else can giiive..."...
Έτσι άρχισε. Η (κατα τ'άλλα) "ήσυχη" βραδιά. Βγήκα για ένα αθώο ποτό και βρέθηκα front row σε συναυλία. Έτσι ένιωσα. Ή τουλάχιστον αυτό σου βγάζουν οι Dr. FUNK. Όλα τόσο δεμένα... και τόσο άλλου επιπέδου... νομίζω ότι μπορώ να τους συγκρίνω μόνο με συγκροτήματα που παίζουν έξω. Και, όχι, δε νομίζω ότι υπερβάλλω. Χάθηκα κυριολεκτικά μέσα στις νότες των Jamiroquai, Fatboy Slim, Red Hot Chilli Peppers, The Hives, Franz Ferdinand, Rage Against the Machine, Kings of Leon, White Stripes, The Subways, Muse, Jet, The Killers, Mando Diao, Depeche Mode, Prodigy ...Ω θεοί!!!! Πραγματικά τι playlist ήταν αυτό???

Γελούσα συνεχώς. Χοροπηδούσα ασταμάτητα. Σαν το βατράχι. Σήκωνα τα χέρια μου στο χάος και τραγουδούσα δυνατά. Καλύτερα από βατράχι. Αλλά ξελαρυγγιάστηκα. Δεν βαριέσαι... αυτή η έξοδος άξιζε και το λαρύγγι μου και που σέρνω σήμερα τα πόδια μου σαν το σαλιγκάρι. Κι όλες οι Δευτέρες μου απο'δω και πέρα έτσι το κόβω να είναι. Γιατί κάθε Κυριακή θα κλείνω reserve front row. Στ
ο Limani. Με Dr.FUNK.